یعنیا.فقط استوری های ریپلای شده و حرف های بچه ها رو میخونم و اشک میریزم. د لعنتی منم تا کتابو با دستای خودم ندم بهش باورم نمیشه. د منم دلم میخواست اولین نفر توی صف باشم. مگه میشه بعد این همه انتظار دلم نخواد که باشم؟
پی نوشت:نمیدونم دارم دیوونه میشم.یا اینکه دلم پر بوده نیازمند بهونه بودم برای گریه کردن:( -_-
پی نوشت2:چقدر امروز حرف زدم.شرمنده.وقتی حالم خوب نیست وبلاگ تنها درمانمه.(:(
پی نوشت3:هعییی
درباره این سایت